Smakelijke meidoorns

In de bosrand die nu het oudste deel van het voedselbos vormt, staan vrij veel meidoorns. Nu is meidoorn gewoon eetbaar en omdat er vorig seizoen nog niet heel veel andere dingen te oogsten waren, plukten we ons helemaal suf aan meidoornbesjes.
Die emmers vol met meidoornbesjes zijn toen verwerkt door Hoeve Avondrust tot jam. Maar wat je daar vooral aan overhoudt (behalve dus een paar potjes jam), is heel veel pitjes, schilletjes en andere grovere onderdelen van boom en bes. Al met al erg arbeidsintensief en daarnaast moet je vrij veel andere ingrediënten toevoegen om het echt 'genietbaar' te maken. Met genietbaar bedoelen we dan dus eetbaar én lekker.

Afgelopen vrijdag hebben we weer een belangrijke stap genomen in het opwaarderen van het voedselbos. Een groot aantal van de bestaande meidoorns zijn 'omge-ent' naar lekkerdere soorten met grotere vruchten. Als je een boom gaat enten, komt het er eigenlijk op neer dat je een tak van een andere soort op een bestaande tak laat groeien. Je plakt die twee delen eigenlijk op elkaar en als je dat netjes doet, vergroeien ze met elkaar.
Daardoor lijkt het in ons geval alsof de meidoorn ineens andere besjes gaat laten groeien. Op de bestaande meidoorns zijn (door elkaar) de soorten White Italian en Schraderiana ge-ent. Samen met de originele besjes kun je straks dus op één boom drie soorten tegenkomen. Dan kun je gelijk een vergelijkend warenonderzoek doen en zelf beoordelen of het een opwaardering is.

Vrijdag werd speciaal voor de gelegenheid een expert uit België uitgenodigd. Hij kon de gewenste soorten leveren en daarnaast aan onze vrijwilligers voordoen hoe het enten in zijn werk gaat. Na een aantal demonstraties mochten we het ook zelf gaan proberen. En eerlijk is eerlijk: dat viel nog niet mee.

Ruim vóór deze workshop, namelijk vorig jaar al, hebben we aantal meidoorns tot op een meter hoogte omgezaagd. Het logische gevolg daarvan is dat die stammen nu vol stonden met nieuwe takken. En dat was precies wat we nodig hadden. De takken hadden daardoor de juiste dikte, en straks bij het oogsten hangen de bessen -als het goed gaat- op plukhoogte.
Hieronder wat foto's van de verschillende manieren van enten.

Gewone ent:

Engelse plakent:

Zij-ent:

En zo ziet zo'n boompje er nu dus uit:

We zijn benieuwd hoe dat er aan het eind van het seizoen zal uit komen te zien. De meeste ge-ente meidoorns staan in het openbaar toegankelijke deel van het voedselbos. Dus je kunt zelf komen kijken op een moment dat het jou uitkomt.

Wil je een keer een rondleiding? Dat kan ook. Iedere maand doen we die op een zondag. Data en tijden hier.
En wil je meer leren? Dat kan ook. Schrijf je daarvoor in voor de voedselboscursus.