Komend weekend veel te doen in het voedselbos

Aanstaande vrijdag en zaterdag is er een hoop te doen in het voedselbos. Mocht je in de gelegenheid zijn om te komen helpen, dan ben je daarvoor bij deze van harte uitgenodigd.

Op vrijdag wordt er vanaf 10.00 uur gewerkt, en op zaterdag vanaf 9.00 uur. We gaan verder met het aanleggen van de houtsnipperpaden. En de houtwal wordt verder opgeruimd.
's Zaterdags is er een workshop 'wilgenschutting vlechten'. En op die dag wordt ook de heg geplant. En bovendien wordt het zaak dat we de berenklauwen gaan bestrijden.

Je ziet: er is veel te doen.
Als je zin en tijd hebt om te komen helpen, is dat erg welkom. Meer informatie en eventueel aanmelden bij de beheerder: Jeroen.

Even voorstellen: Huib Sneep

In een serie berichtjes met de titel 'Even voorstellen' zullen de betrokkenen bij het Voedselbos Vlaardingen iets over zichzelf vertellen. Aan iedere betrokkene werden zes vragen gesteld. De tweede uit de serie gaat over Huib Sneep.

Wie ben je? 
Huib Sneep.

Waar kom je vandaan? 
Geboren in Ridderkerk en sinds 1966 wonend in Schiedam.

Welke rol speel je in het project van de ontwikkeling van het Voedselbos Vlaardingen?
Mijn rol is het inbrengen van kennis, het bekend maken van dit initiatief in mijn lokale netwerk, het technisch uitvoerbaar maken van het ontwerp, regelen van vergunningen en het begeleiden van de uitvoering. Professionele vaardigheden: tuin- en landschapsarchitect, boomexpert, systeemdenker.

Waarom ben je geïnteresseerd in voedselbossen in het algemeen en dit project in het bijzonder? Omdat het heel nuttig, leerzaam is om te kijken hoe je met een minimale inzet van werk een maximaal en langdurig productief landschap kan maken. Productief is hier bedoeld als: voor mensen, flora en fauna veel mogelijkheden biedend.

Hoe ben je erbij betrokken geraakt?
Door de samenwerking in het Rotterdam Forest Garden Netwerk.

Wat hoop je dat er bereikt wordt met het project?
Dat het zodanig slaagt dat veel mensen herontdekken dat openbaar groen in Nederland veel productiever en boeiender kan worden dan het de laatste 70 jaar geweest is.


Meer info over Huib op de website van Greenwave Systems

Snipperdag

Dit berichtje hadden jullie nog te goed. Afgelopen maandag is er namelijk ook werk verzet in het voedselbos. De bomen waren eerder al gekapt. En dat geeft best een troep. Het terrein leek wel een slagveld.

En woensdag zouden de kinderen van de groepen 6 van de basisscholen in de buurt al weer langskomen om te helpen met het planten van notenbomen en fruitstruiken.

Dus de troep moest opgeruimd worden. Tijd voor een snipperdag.

Die houtsnippers werden op verschillende bergen gespoten op het terrein. En we maakten een begin om ze uit te rijden over de plek waar de paden moeten komen. Dat moest met de hand: met schep en kruiwagen.

Het pad dat in het openbare deel komt te liggen, werd afgelopen maandag zo goed als afgemaakt. Vooral door het harde werken van vrijwilliger Frans. Daardoor konden de kinderen die woensdag kwamen er al gebruik van maken. Langs dit pad zijn door hen Jostabessen geplant.

Het oogt toch prachtig, zo'n net aangelegd houtsnipperpad? Je moet je natuurlijk wel even voorstellen dat het met een hark plat gemaakt is. Maar die foto ben ik even kwijt... :-) Dat mag de pret niet drukken. Reden te meer om zelf eens te gaan kijken.

Workshop 'Levend bouwen met wilgen' verplaatst naar 4 april

Eerder deden we hier op de site de aankondiging van een workshop 'Levend bouwen met wilgen' op 7 maart. Die workshop kon toen niet doorgaan, omdat het kappen van de grote populieren op het terrein vertraging had opgelopen. Als zo'n grote boom omgaat, zou hij op het net gevlochten hekwerk kunnen vallen. Alle (hek)werk voor niets...

Daarom werd besloten om de workshop op te schuiven. De nieuwe datum is bekend. Dat is 4 april. Meer informatie en aanmelding bij Jeroen Hooijmeijer.

Wil je weten wat de workshop inhoudt? Kijk dan hier.


(Bronvermelding foto: The Greenman Project)

#Boomfeestdag in Voedselbos Vlaardingen

Vandaag is het Boomfeestdag. Een mooie dag dus om bomen te planten. En dat hebben we gedaan vandaag. Met alle kinderen van de groepen 6 van de basisscholen uit de buurt.
We kregen bezoek van leerlingen van CBS de Schakel, OBS de Wereldwijzer en Kindcentrum Prins Willem Alexander. En er was een grote groep vrijwilligers aanwezig om de kinderen te begeleiden.


Iedere groepje kreeg drie dingen te doen:

Een wensstokje maken.

Een bessenstruikje planten.

En helpen bij het planten van een notenboom.

De wensstokjes werden in het gat van de notenboom gegooid, en wie weet, komt die wens straks wel uit als de notenboom groot geworden is. Sommige wensen waren gewoonweg ontroerend en we hopen van harte dat ze allemaal uit mogen komen.
Maar voordat het zover was, moest er wel gewerkt worden. Het stokje moest eerst uitgehold worden. Dat deden we met een grote schroef.



En daarna moest er uiteraard een wens geschreven verzonnen en geschreven worden. Dan het papiertje heeeel strak oprollen. Want anders pastte het niet in het stokje.





Het gat voor de notenboom moest natuurlijk ook nog gegraven. Gelukkig gaat het spreekwoord 'Vele handen maken licht werk' hier op. Iedereen had een schep die de gemeente Vlaardingen beschikbaar gesteld had. En daarmee was het gat gauw genoeg gegraven.





Daarna kwam misschien het echt zware werk wel. Want de kluit van zo'n tienjarige notenboom is best zwaar. Huib wist raad. We rolden hem gewoon. Met vereende krachten lukte dat goed.





Nog even rechtop zetten. Aarde erbij, en klaar. Nee, wacht eens. Zo ging het niet. Want zo'n net geplante boom moet wel rechtop blijven staan! Ook als het gaat stormen, bijvoorbeeld. We moesten nog op zoek naar boompalen. Die lagen ergens op het terrein. Maar waar? En welke hindernissen moesten daarvoor nog genomen worden?


Uiteindelijk kwam het goed. De boompalen erbij. Grond erover. En de klus was geklaard.

We willen alle leerlingen, die vandaag geholpen hebben, van harte bedanken. We zien jullie graag nog eens terug in het voedselbos. Bijvoorbeeld om bessen te plukken van het struikje dat je zelf geplant hebt. Je kunt dan tegen je vader en moeder vertellen dat het een Jostabes is. Een kruising tussen een zwarte bes en een kruisbes.
En de notenboom? Daar komen walnoten aan. Kom over een tijdje maar eens kijken. En mee-eten.

Oude bomen gekapt

In de bosranden die het terrein afbakenen, stonden een aantal grote bomen die de -voor die soort- bejaarde status al bereikt hadden. Bejaarde bomen hebben de neiging om op de meest ongelegen momenten om te vallen. Tijdens een storm ofzo. Om de veiligheid en de levensduur van het voedselbos te waarborgen, moesten die bomen verwijderd worden.
Het ging om een aantal pionierssoorten. Dat zijn bomen die een jaar of 40 worden en daarna aan het eind van hun levenscyclus zijn. De wilg en de populier bijvoorbeeld. In de natuurlijke cyclus van de ontwikkeling van een bos leveren zij met hun dode hout, dat langzaam vergaat, weer voedingsstoffen aan het bos. Zodat andere soorten in het bos daarvan weer kunnen profiteren. Vaak komen er dan in die fase bomensoorten die een veel langere levensduur hebben. Zoals de eik of de beuk.
Die pioniersbomen moesten dus weg. Logischerwijs kap je ze voordat de nieuwe aanplant erin gezet wordt. Want het is best een slagveld als er een paar van die hele grote bomen omgehaald worden.

Van een paar van die bomen hebben we de stammen tot op een meter of zes laten staan. In het gebied wonen namelijk ook spechten. En die zullen dat wel kunnen waarderen. En dood hout is in een bos altijd welkom. Ongeveer 40% van het leven in een bos zit op en in dood hout. Het is dus goed om daar wat van te hebben.

De dikste stammen die toch helemaal omgezaagd zijn, worden over een tijdje gebruikt om eetbare paddestoelen op te enten.

Dan maar eens wat foto's van de kettingzaag in actie:

Na een dagje of twee bomen omzagen, ziet het terrein er nu dus uit als een slagveld. Er liggen verschillende stapels met boomstammen en nog grotere bergen takken. Aanstaande maandag komt er een grote versnipperaar om de rommel op te ruimen. Die klus moet gauw af zijn, want op woensdag is de boomplantdag al.

Eén van die grote kale stammen die nu overgebleven zijn, zal trouwens uitzichtpunt worden om het terrein vanaf hoogte te kunnen fotograferen. Want nu kun je het allemaal vanaf de grond nog redelijk overzien. Maar als straks alles gaat groeien, hebben we een hoger standpunt nodig om het goed in beeld te brengen.

Voorbereiding paden en bosgrond hergebruiken op terpen

Twee weken geleden is er door een aantal vrijwilligers hard gewerkt om de voorbereidingen te treffen voor het pad dat door het openbare deel van het voedselbos komt te liggen. De weg is letterlijk vrij gemaakt. Er lagen nog een hoop takken her en der, die nu keurig in een wal liggen. Een deel van de takken zal versnipperd worden.

Met een frees werd in het (straks) openbare deel gezonde bosgrond losgewoeld. Die grond werd in kruiwagens verplaatst naar de terpen (vooral bij ingang aan de zuidbuurt). Dat had een tweeledig doel. Ten eerste werd er daarmee een spoor getrokken waarin de houtsnippers straks verdeeld kunnen worden, zodat er een echt houtsnipperpad ontstaat.

Ten tweede werd een aantal terpen voor een groot  bedekt met de gezonde bosgrond. Die terpen bestaan nu voor het grootste deel uit klei. Dat is zeer compacte grond waar weinig tot geen leven in zit. En we willen dat ook die bodem levend wordt. De bosgrond die er nu over uitgestrooid is, draagt daar aan bij. Kleine beestjes en goede bacteriën gaan helpen de kleigrond van de terpen te veranderen tot levende grond.